Panna Parker jak zwykle idealnie wyglądała, włoski idealnie ułożone, idealnie wyprasowany mundurek, idealny makijaż... No po prostu ŻYĆ NIE UMIERAĆ! Historia... Na co to komu? Wiadomo że ten przedmiot dopiero za parę lat ten przedmiot będzie miał sens, gdy będą uczyli o niej. O ideale, blondynka usiadła w pierwszej ławce, nieświadoma że jest to jeden z największych błędów jakie zrobiła. Delikatnie się uśmiechnęła widząc że jest pierwsza, wyciągnęła książki, zeszycik, Pilna uczennica! Potem oczywiście lusterko i obserwuje odbicie, tak... Idealnie.

Tini Carter.]

Martina weszła do klasy razem z Marco, czy on nie pomylił dziewczyn przypadkowo? Ale dobrze pomijamy to. Szatynka takie wow. Ludmila jest pierwsza w klasie, ciekawe co się stało... Ona nie przychodzi pierwsza na lekcje... Usiadła w ostatnich ławkach, bo po prostu wiedziała co dzieje się na tych lekcjach.

Federico Parker.

No a Fede, ukochany kujon wszedł normalnie do klasy i siada w drugiej ławeczce. Ale tu uroczo, małe zasłonki i okna... A ten kurz nie pozwala swobodnie odychać. To urocze! NA PRAWDĘ! I Fede siada ładnie i uroczo telefon do rączki i od razu sprawdza Lajfbuka...

Nattalea Parker ubrana w ten chałowy mundurek usiadła w ostatniej ławce, zajmując miejsce Jorge. Nie miała zamiaru stać zbyt długo w tym stroju, bo jest tak obciachowy... jak, no jak sandały i skarpetki! Albo jak buty na obcasie, botki biało-niebieskie i zielone skarpetki, jak to się u mnie w szkole dzieje.
Wracając do zUej Parkerówny~
Nie byłaby sobą, gdyby nie ubrała swoich glanów, z czerwonymi sznurówkami i fabrycznie poszarpanych rajstop, plus pieszczoch. Bo... ona lubi i tyle. Ale każdy wie, (chyba) jak mundurek wygląda, nie będę opisywać. Wyjęła zeszyt i swoje pióro (aww, firma Parker, mam takie...) książek nawet nie wzięła, w końcu po co?

Jorge Verdas
Perfekcyjnie obciachowo ubrany Jorguś, w końcu nikt nie lubi mundurka, a Julka się tak starała rysując je. Smutky przyszedł na lekcje i to nie spóźniony. Brawa, niedługo to się zmieni, dlatego nie przyzwyczajajcie się, ale to taki mały spojler.
Kolejne brawa, bo usiadł w TRZECIEJ ławce. I to nie dlatego, że ostatnie były zajęte. Jakby mu zależało, usiadłby na końcu, a tutaj nie. Wow. Wyczyn, wszyscy się cieszmy. Ja naprawdę staram się być normalna, ale mi nie wychodzi... Wyjął książkę (ON MA KSIĄŻKĘ! o.O) i inne rzeczy, które się mogą przydać.

Naty Tylor
Dziewczynq też tutaj jest! Oczywiście ona trzyma się z dala od jakichkolwiek ludzi i rozmawia ze swoimi przyjaciółmi - ścianami. Tylko one są życzliwe w stosunku co do niej. Okej, okej. Naty nie jest takim no'lifem. Uśmiechnęta, jak zwykle przyjaźnie, usiadła sobie w którejś tam ławce, gdzie chcecie.

Ludmila odgarnęła włosy i wstała ładnie z krzesełka, bo pan Andrew przyszedł! LUDZIE, CZEMU WSZYSCY SIĘ GO BOJĄ? On wygląda jak miły staruszek, który zaraz da cukierki Pedofil.
-NO CO JEST ROBACZKI? Co tacy wystraszeni?-nauczyciel podszedł do biurka jednak przy nim nie usiadł, on nigdy nie siedzi tam.- Andrew Morris, będziemy mieć historie wspólnie. Czyli najważniejszy przedmiot, bo te wszystkie sporty, duperele muzyczyki, teatry to strata czasu. No to lecimy z koksem, wiem dobrze że w tych waszych dawnych szkołach to był poziom jak kot napłakał. Teraz zaczniemy pracować, nie uznaje Nieprzygotowań, braków zadań. HISTORII NIE MOŻNA OLEWAĆ, ROZUMIESZ?-i tu nachyla się nad Ludmilą, pierwsza ławka zawsze tak ma... Parker kiwnęła głową.- No super, blondi! A co wy tak daleko? Boicie się? Zapraszam tu do ławeczek. Blondi, ta klasa to chyba nic kreatywnego prawda? No to się Carra zmartwi. Ty Glaniasta!-zwrócił się do tej strasznej Parker.- Do odpowiedzi idziesz.

Rafael spojrzał do tyłu, za nim siedziała Nattalea. Chłopak uśmiechnął się złowieszczo i zaczął grzebać w swoim piórniku, po chwili wyłoniła się jego tajna broń. PAC! Parker'ówna dostała w twarz karteczką z gumki recepturki. Zapowiada się ciekawa historia.

- Jak się nazywasz?-spytał siadając na stoliku, tak biurko jest bardzo nie wygodne. I patrzy na tego debila jak mu tam.- A ty też do odpowiedzi chcesz? To zapraszam pod tablicę.-i zabiera książce Ludmile.- O Jezu, czego oni ode mnie oczekują, przecież z takich ciemnot -tu podchodzi do Venusiaka i niszczy jej fryzurę- to inteligentów nie zrobię. Powiedz mi no Czarnulko, date upadku cesarstwa Rzymskiego?
MACIE GO NIE LUBIĆ, Mimo tego że to mój ulubiony nauczyciel 

Poważna mina dziewczyny szybko zniknęła. Na jej miejscu pojawił się lekki uśmiech, oczywiście jej uśmiechy zawsze wyglądały... specyficznie. W dodatku nie można było nazwać ich przyjaznymi.
- Ave Cezar. Cezar był fajny. - Odpowiedziała cicho, po czym zainteresowała się nauczycielem i wezwaną do pytania dziewczyną.
Gdy tylko nauczyciel śmiał zepsuć jej fryzurę, posłała mu piorunujące spojrzenie. Takie, jakim potrafiła prawie, że zabić. W myślach rzecz jasna już wymyślała miliony obraźliwych komentarzy na temat tego... ekhem, nauczyciela.

Venus Blais napisał:

Poważna mina dziewczyny szybko zniknęła. Na jej miejscu pojawił się lekki uśmiech, oczywiście jej uśmiechy zawsze wyglądały... specyficznie. W dodatku nie można było nazwać ich przyjaznymi.
- Ave Cezar. Cezar był fajny. - Odpowiedziała cicho, po czym zainteresowała się nauczycielem i wezwaną do pytania dziewczyną.
Gdy tylko nauczyciel śmiał zepsuć jej fryzurę, posłała mu piorunujące spojrzenie. Takie, jakim potrafiła prawie, że zabić. W myślach rzecz jasna już wymyślała miliony obraźliwych komentarzy na temat tego... ekhem, nauczyciela.

- Ciekawe jakie prochy bierze ten koleś?- spytał chłopak, posyłając nauczycielowi dziwny usmieszek, taki pedofilski. No, co jak co, ale Victor do normalnych niepełnosprytnych nie należał.
- Amfetamina, Hemoglobina, a ty co obstawiasz?- spytał całkiem poważnie dziewczynę.